Geschiedenis

Oorspronkelijk idee

Toen in 1958 de woonwijk Predikherenvelden (‘de wijk Kleine Landeigendom’) werd uitgebouwd was het de bedoeling een degelijke en veilige ontsluitingsweg aan te leggen met Boom en Kontich. Dit was vooral bedoeld voor de kinderen die met de fiets naar school gingen. Van de E19 was nog geen sprake.. De nieuwe weg zou niet aansluiten op de A12 maar exact de oude spoorwegbedding Kontich-Boom volgen. Dit plan werd nooit gerealiseerd. 

Aanleg Expresweg Kontich

In 1978 werd de E19 aangelegd en werd de gewestweg N171 te Kontich hierop aangesloten. Tegelijkertijd werd deze N171 voor een gedeelte omgebouwd naar een autoweg met 2X2 rijstroken met een pechstrook. Te Reet stopte deze nieuwe baan aan de Eikenstraat. De gewestweg N171 liep verder langs de Eikenstraat en Pierstraat naar de A12. Samen met de steeds maar toenemende verkeersdruk in de regio (speciaal in Pierstraat en Eikenstraat) nam de interesse toe voor het doortrekken van de expresweg tot de A12. Hierbij wordt  gebruik gemaakt van een gereserveerde zone op de gewestplannen. Een zone vlak naast en deels in de wijk Predikherenvelden. 

Onrust bij omwonenden

Het vooruitzicht van een autoweg in de achtertuin van woningen aan de Leliënlaan en de Zonnebloemlaan (Predikherenvelden), de Predikherenhoevestraat en de woningen aan de zuidkant van de Pierstraat wekte uiteraard de nodige onrust. Zo’n baan is heel wat anders dan de hen vroeger in het vooruitzicht gestelde verbindingsstraat met Kontich en Boom. De bewoners van de Pierstraat en Eikenstraat reageerden in eerste instantie positief. Zij zagen Fase3 als dé oplossing voor het vele (vracht-) verkeer in hun straat. Dit wordt politiek ook op deze manier verwoord. Nu realiseert een deel van de bewoners in de Pierstraat zich dat het voorgehouden latere autoluw maken van hun straat erg twijfelachtig is en er een reële kans bestaat dat zij naast een drukke straat aan hun voordeur ook een drukke autoweg aan hun achterdeur (met de ‘stille kamers’ van hun woning en de tuin) bij krijgen.

Voortschrijdend inzicht

De toenemende aandacht voor gezondheidsproblemen, vooral ten gevolge van geluidshinder en luchtvervuiling (vb. stikstofdioxide en fijnstof) deed de onrust uitdeinen naar een bredere omgeving. Verontrustend is ook het feit dat nagenoeg heel de groene zone, met actieve recreatiemogelijkheden, in de onmiddellijke omgeving zal verdwijnen. Verklaringen dat ‘de natuur zal hersteld worden’ zijn ongeloofwaardig. Een zeer interessante natuurlijke buffer zal definitief verdwijnen, wat volledig in tegenspraak is met de huidige officiële standpunten rondom behoud van natuur en betonstop. Steeds meer groeit bij de omwonenden het besef dat deze expresweg niet enkel een kwestie is van mobiliteit, doch ook van gezondheid en milieu, met een realistisch gevaar voor de omwonenden en zeker voor kinderen en ouderen. De eventuele aanleg van een autoweg in hun buurt met de inbeslagname van relatief veel natuurgebied wordt door bewoners ook steeds meer gezien als een ernstige degradatie van hun leefomgeving.